Vanuit moeder en dochter is de vraag gekomen om te bemiddelen in de onenigheid die beiden hebben in de buurt. Een lastige case omdat er meerdere partijen bij betrokken zijn.
Allereerst gaan we bij moeder en dochter langs om hun kant van het verhaal te horen. Er blijken in de buurt veel onderlinge irritaties te zijn naar moeder en dochter maar ook vanuit hen naar enkele andere buurtbewoners. Na afloop van het gesprek blijken we te zijn meegenomen in een veelvoud van gebeurtenissen die in de voorliggende periode gebeurt zijn. We merken ook op dat er veel aannames zijn. Aannames waar in het begin geen aanleiding in lijkt te zijn om geïrriteerd over te raken of sterker nog, verbaal of fysiek op te reageren. In ieder geval zijn ze bereid om het gesprek aan te gaan met de anderen.
De volgende bezoeken bij andere buurtbewoners geeft ook daar weer als resultaat een veelvoud van verhalen over gebeurtenissen. Hoewel de aanleiding niet prettig is, is de ervaring van het gesprek met zo veel diverse personen een prettige. Iedereen die we spreken is gesteld op rust en met rust gelaten worden. Gezelligheid in de buurt en contact in de buurt staat voorop. Afgezien van moeder en dochter lijkt dat ook zo te zijn met velen die we spreken. Maar ook moeder en dochter worden niet bewust buiten gesloten, als 'ze maar normaal doen'.
Geen van de andere buurtbewoners heeft behoefte aan bemiddeling met moeder en dochter. Wij kunnen hier en op dit moment dan ook niks betekenen. Althans, misschien heeft alleen het gesprek tussen ons en de diverse partijen al gezorgd voor meer rust in de situatie. Soms is aanhoren genoeg, hopelijk hier ook.